کد مطلب:278601 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

گفتار ما
در فصلهای بعد نیز، احادیث دیگری ذكر خواهد شد كه به موضوع نشانه های ظهور مربوط است.

قابل ذكر است كه هر چند محتوا و مضمون احادیث مربوط به صیحه (فریاد آسمانی) با هم اختلاف دارند، اما همه آنها اصل واقع شدن صیحه را اثبات می كنند و شاید این اختلاف جزئی از ناحیه ی راویانی باشد كه احادیث را نقل كرده اند. [1] .


[1] براي كساني كه همه چيز را با معيارهاي مادي مي سنجند و قدرت خداوند را هم در چارچوب ابزارهاي دنيوي و اسباب مادي بررسي مي نمايند، روزي اين اشكال مطرح شده است كه چگونه ممكن است شخصي در كنار كعبه فريادي بزند يا صيحه اي در نقطه اي بلند شود و تمام مردم دور و نزديك، آن صدا را بشنود در حالي كه نه افراد نزديك، از شدت صدا آسيبي ببينند و نه افراد دور، مشكلي در شنيدن داشته باشند. اما امروزه كه سلطه انسان بر امواج به جايي رسيده كه شخصي در دورترين فاصله، به همان راحتي نزديكترين افراد، و در همان زمان، صداي يك نفر را مي شنود و تصوير او را مي بيند، ديگر اين اشكال، خود بخود مرتفع شده است، به خصوص اگر به اين نكته توجه داشته باشيم كه هرچه در عالم هست مقهور اراده امام عليه السلام است.

ضمن آنكه تازه، كيفيت اين ندا و انتقال آن هنوز معلوم نيست به استفاده از قوانين كشف شده فعلي هم احتياجي باشد. در هر حال، انكار و اشكالتراشي در امكان اين امور، فقط ناشي از سر سختي در پذيرش حق، اعتماد به ديده ها و ملموسات و انكار غير آنها، و داشتن روحيه استبعاد و لجاج است. مترجم.